Asset Publisher
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane. Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
-ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
-średnia temperatura 7,0 - 7,7° C
-okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.
Asset Publisher
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki
Zdjęcie przedstawiające tabliczkę informującą o tym,ze drzewo jest pomnikiem przyrody
Zdjęcie przedstawiające wysoki dąb na tle lasu i niebieskiego nieba
Zdjęcie przedstawiające pomnik przyrody wśród innych, mniejszych drzew
Zdjęcie przedstawiające dąb który stał się pomnikiem przyrody
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki powstały w drodze uchwały Rady Gminy Płoniawy-Bramura na podstawie art.44 ust.1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz.U. 2023 poz. 1336).
Dęby rosnące w Leśnictwie Bramura znacząco wyróżniają się na tle innych drzew.
Pomniki przyrody to pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie."Dąb przy cegielni" rośnie nieopodal zarośniętej drogi, która prowadzi do niedziałającej już cegielni oraz usytuowanego tam dworku, których właścicielem była Maria Ludwika z Krasińskich Czartoryska. Jego obwód mierzony na wysokości 1,3 m od ziemi wynosi 345 cm a wiek to ok. 200 lat. Miejsce w którym się znajduje stanowi niezwykle ważny punkt o charakterze historycznym.
Wiek "Dębu na Bramurze" szacowany jest na ok. 300 lat a jego obwód mierzony na wysokości 1,3 m od ziemi to aż 504 cm! Drzewo wyróżnia się swoim pokrojem i wygląda majestatycznie na tle swych sąsiadów.
"Dąb II na Bramurze" mierzy 385 cm pierśnicy i jest o ok. 50 lat młodszy od swego poprzednika. Wyróżnia się rozłożystą koroną oraz pokrojem. W jego otoczeniu znajduje się jeszcze kilka starych dębów, co stanowi dużą wartość przyrodniczą i krajobrazową. Pomnik rośnie przy uczęszczanej trasie rowerowej.
