Asset Publisher
Rezerwat Zwierzyniec
Rezerwat "Zwierzyniec" - fot. Szymon Kępczyński
Martwe drewno w rezerwacie - fot. Szymon Kępczyński
Poranek - fot. Anna Krzeszowiec
Lasy na terenie, których położony jest rezerwat "Zwierzyniec" objęte są ochroną od ponad 100 lat co czyni go jednym z najdłużej chronionych rezerwatów leśnych w Polsce.
Pierwszymi, którzy zauważyli wybitne walory przyrodnicze tych ziem i zaczęli je chronić byli poprzedni właściciele - rodzina hr. Krasińskich. W 1944 roku obiekt ten został upaństwowiony w ramach dekretu o reformie rolnej. Nie zmieniło to jednak podejścia co do wartości i roli jaką spełniał ten teren i nadal objęty był on szczególną opieką.
Rezerwat „Zwierzyniec" utworzono na mocy Zarządzenia Nr 131 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 25.IX.1964 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu boru mieszanego świeżego, naturalnego pochodzenia, charakterystycznego dla dawnej Puszczy Kurpiowskiej.
W świetle tych faktów rezerwat "Zwierzyniec" jest jednym z najdłużej chronionych obiektów tego typu w Polsce, a ponad 200-letnie sosny, świerki i dęby rosnące w tym miejscu stanowią żywe świadectwo minionych pokoleń.
... rezerwat "Zwierzyniec" jest jednym z najdłużej chronionych obiektów tego typu w Polsce, a ponad 200-letnie sosny, świerki i dęby rosnące w tym miejscu stanowią żywe świadectwo minionych pokoleń.
"Sosna z guzem" - fot. Anna Krzeszowiec
Ogólna powierzchnia całego rezerwatu wynosi 40,42 ha. Całość otoczona jest lasami administrowanymi przez Nadleśnictwo Parciaki. Ze względu na podział przyrodniczo – leśny rezerwat usytuowany jest w IV Krainie Mazowiecko – Podlaskiej, na równinie Kurpiowskiej. Teren ten charakteryzują utwory sandrowe i piaszczyste tereny. Kest to najdalej wysunięte naturalne stanowisko świerka Picea abies na zachód w krainie wielkich Dolin. Od zwartego zasięgu występowania tego gatunku oddalony jest on o kilkadziesiąt kilometrów i tworzy typowe stanowisko „wyspowe", których wiele jest przy krańcu zasięgu świerka. Jest to jeden z dodatkowych walorów rezerwatu.
W roślinności rezerwatu zdecydowanie dominują zbiorowiska leśne. Zespoły nieleśne występują fragmentarycznie na przydrożach i skarpach rowów. W drzewostanach rezerwatu, głównymi gatunkami lasotwórczymi jest sosna i świerk. Tendencję wzrastającą wykazuje dąb oraz grab – drzewa budujące drzewostany borów mieszanych. Drzewostany olszyn zajmujące dolinę okresowego cieku przebiegającego przez środek rezerwatu, zbudowane głównie
z olszy czarnej zachowały swój pierwotny charakter.
Fauna w rezerwacie jest niezbyt bogata, jednak można tu spotkać jelenie, sarny, dziki, lisy, a także borsuki i kuny. Z ciekawszych gatunków ptaków stałym bywalcem jest tu bocian czarny.
Rezerwat Przyrody 'Zwierzyniec" objęty jest CAŁKOWITYM ZAKAZEM WSTĘPU.
Asset Publisher
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki
Zdjęcie przedstawiające tabliczkę informującą o tym,ze drzewo jest pomnikiem przyrody
Zdjęcie przedstawiające wysoki dąb na tle lasu i niebieskiego nieba
Zdjęcie przedstawiające pomnik przyrody wśród innych, mniejszych drzew
Zdjęcie przedstawiające dąb który stał się pomnikiem przyrody
Nowe pomniki przyrody w Nadleśnictwie Parciaki powstały w drodze uchwały Rady Gminy Płoniawy-Bramura na podstawie art.44 ust.1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz.U. 2023 poz. 1336).
Dęby rosnące w Leśnictwie Bramura znacząco wyróżniają się na tle innych drzew.
Pomniki przyrody to pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie."Dąb przy cegielni" rośnie nieopodal zarośniętej drogi, która prowadzi do niedziałającej już cegielni oraz usytuowanego tam dworku, których właścicielem była Maria Ludwika z Krasińskich Czartoryska. Jego obwód mierzony na wysokości 1,3 m od ziemi wynosi 345 cm a wiek to ok. 200 lat. Miejsce w którym się znajduje stanowi niezwykle ważny punkt o charakterze historycznym.
Wiek "Dębu na Bramurze" szacowany jest na ok. 300 lat a jego obwód mierzony na wysokości 1,3 m od ziemi to aż 504 cm! Drzewo wyróżnia się swoim pokrojem i wygląda majestatycznie na tle swych sąsiadów.
"Dąb II na Bramurze" mierzy 385 cm pierśnicy i jest o ok. 50 lat młodszy od swego poprzednika. Wyróżnia się rozłożystą koroną oraz pokrojem. W jego otoczeniu znajduje się jeszcze kilka starych dębów, co stanowi dużą wartość przyrodniczą i krajobrazową. Pomnik rośnie przy uczęszczanej trasie rowerowej.
