Pozyskiwanie i sprzedaż drewna pozwala nadleśnictwu uzyskiwać dochody, dzięki którym można wykonywać prace związane z utrzymaniem ciągłości produkcji (prace związane z odnowieniem lasu i pielęgnowaniem lasu, ochrona przed owadami i chorobami, ochrona przeciwpożarowa) a także prace na rzecz udostępnienia lasów dla społeczeństwa.

Część dochodów nadleśnictwo przekazuje dla lokalnych samorządów w postaci podatku leśnego a także do Skarbu Państwa.

Leśnicy tak organizują prace związane z pozyskaniem drewna, aby szkody w przyrodzie były jak najmniejsze.

Pozyskanie drewna Nadleśnictwo prowadzi się w oparciu o plan urządzenia lasu, który jest sporządzany raz na 10 lat i zatwierdzany przez Ministra Środowiska.

Proponowany na najbliższy okres gospodarczy roczny etat użytków głównych wynoszący 54 313 m³ netto, jest niższy o 5 543 m³ od etatu z minionego okresu gospodarczego przed aneksami, który wynosił 59 674 m³ netto rocznie oraz jest niższy o 10 861 m³ od etatu z minionego okresu gospodarczego uwzględniającego aneksy, który wynosił 65 174 m³.

Zaplanowany etat uwzględnia dążenie do osiągnięcia pożądanego przeciętnego wieku, który powinien wynosić w Nadleśnictwie Parciaki 50 +-5 lat. Obecnie rzeczywisty średni wiek drzewostanów jest większy o 10 lat (wynosi 60 lat).

Łączna wielkość planowanej do pozyskania masy stanowi 24,5% zasobów brutto nadleśnictwa.
W niektórych wydzieleniach nie projektowano zabiegów na najbliższy okres gospodarczy (10 lat), ich łączna powierzchnia wynosi 2350,73 ha. Są to drzewostany zaliczone do gospodarstwa specjalnego, a także drzewostany gospodarcze, w których zabiegi pielęgnacyjne wykonane zostały w ostatnich latach minionego okresu gospodarczego, drzewostany niedostępne oraz rębne i starsze, w których ze względu na ograniczenia wynikające z przyjętego etatu i zasad zachowania ładu czasowego i przestrzennego nie projektowano użytkowania rębnego.

Drzewostan, aby mógł być użytkowany gospodarczo musi osiągnąć określony wiek, tzw. wiek rębności.
W Nadleśnictwie Parciaki przeciętne wieki rębności dla głównych gatunków drzew przyjęto z Instrukcji Urządzenia Lasu, a dla pozostałych gatunków przedstawiają się następująco:

• dąb, jesion - 140 lat
• sosna, modrzew - 100 lat
• świerk,grab, lipa, klon - 80 lat
• brzoza, olsza - 70 lat
• osika, olsza odr. - 50 lat
• topola, olsza szara, wierzba - 40 lat

UŻYTKOWANIE UBOCZNE

W ramach użytkowania ubocznego na beiżące 10-lecie przewiduje się możliwosć pozyskania choinek świerkowych i stroiszu iglastego, zależnie od zapotrzebowania okolicznej ludności. Planuje się również możliwość pozyskania runa leśnego w ramach działalności gospodarczej.