Asset Publisher Asset Publisher

Użytkowanie lasu

Drewno jako najbardziej ekologiczny i odnawialny surowiec znalazł w świecie ponad 30 tysięcy zastosowań. W swoim otoczeniu widzimy drewno wszędzie: domy, meble, papier, zabawki, opał, instrumenty muzyczne ...i wiele, wiele innych.

Pozyskiwanie i sprzedaż drewna pozwala nadleśnictwu uzyskiwać dochody, dzięki którym można wykonywać prace związane z utrzymaniem ciągłości produkcji (prace związane z odnowieniem lasu i pielęgnowaniem lasu, ochrona przed owadami i chorobami, ochrona przeciwpożarowa) a także prace na rzecz udostępnienia lasów dla społeczeństwa.

Część dochodów nadleśnictwo przekazuje dla lokalnych samorządów w postaci podatku leśnego a także do Skarbu Państwa.


Leśnicy tak organizują prace związane z pozyskaniem drewna, aby szkody w przyrodzie były jak najmniejsze.

Pozyskanie drewna Nadleśnictwo prowadzi się w oparciu o plan urządzenia lasu, który jest sporządzany raz na 10 lat i zatwierdzany przez Ministra Środowiska.

Proponowany na najbliższy okres gospodarczy roczny etat użytków głównych wynoszący 54 313 m3 netto, jest niższy o 5 543 m3 od etatu z minionego okresu gospodarczego przed aneksami, który wynosił 59 674 m3 netto rocznie oraz jest niższy o 10 861 m3 od etatu z minionego okresu gospodarczego uwzględniającego aneksy, który wynosił 65 174 m3.

Zaplanowany etat uwzględnia dążenie do osiągnięcia pożądanego przeciętnego wieku, który powinien wynosić w Nadleśnictwie Parciaki 50 +-5 lat. Obecnie rzeczywisty średni wiek drzewostanów jest większy o 10 lat (wynosi 60 lat).

Łączna wielkość planowanej do pozyskania masy stanowi 24,5% zasobów brutto nadleśnictwa.
W niektórych wydzieleniach nie projektowano zabiegów na najbliższy okres gospodarczy (10 lat), ich łączna powierzchnia wynosi 2350,73 ha. Są to drzewostany zaliczone do gospodarstwa specjalnego, a także drzewostany gospodarcze, w których zabiegi pielęgnacyjne wykonane zostały w ostatnich latach minionego okresu gospodarczego, drzewostany niedostępne oraz rębne i starsze, w których ze względu na ograniczenia wynikające z przyjętego etatu i zasad zachowania ładu czasowego i przestrzennego nie projektowano użytkowania rębnego.

Drzewostan, aby mógł być użytkowany gospodarczo musi osiągnąć określony wiek, tzw. wiek rębności.
W Nadleśnictwie Parciaki przeciętne wieki rębności dla głównych gatunków drzew przyjęto z Instrukcji Urządzenia Lasu, a dla pozostałych gatunków przedstawiają się następująco:

  • dąb, jesion - 140 lat
  • sosna, modrzew - 100 lat
  • świerk,grab, lipa, klon - 80 lat
  • brzoza, olsza - 70 lat
  • osika, olsza odr. - 50 lat
  • topola, olsza szara, wierzba - 40 lat

UŻYTKOWANIE UBOCZNE

W ramach użytkowania ubocznego na beiżące 10-lecie przewiduje się możliwosć pozyskania choinek świerkowych i stroiszu iglastego, zależnie od zapotrzebowania okolicznej ludności. Planuje się również możliwość pozyskania runa leśnego w ramach działalności gospodarczej.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Rezerwat Zwierzyniec

Rezerwat Zwierzyniec

Lasy na terenie, których położony jest rezerwat "Zwierzyniec" objęte są ochroną od ponad 100 lat co czyni go jednym z najdłużej chronionych rezerwatów leśnych w Polsce.

Pierwszymi, którzy zauważyli wybitne walory przyrodnicze tych ziem i zaczęli je chronić byli poprzedni właściciele - rodzina hr. Krasińskich. W 1944 roku  obiekt ten został upaństwowiony w ramach dekretu o reformie rolnej. Nie zmieniło to jednak podejścia co do wartości i roli jaką spełniał ten teren i nadal objęty był on szczególną opieką.
Rezerwat  „Zwierzyniec"  utworzono  na mocy Zarządzenia Nr 131 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 25.IX.1964 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu boru mieszanego świeżego, naturalnego pochodzenia, charakterystycznego dla dawnej Puszczy Kurpiowskiej.
W świetle tych faktów rezerwat "Zwierzyniec" jest jednym z najdłużej chronionych obiektów tego typu w Polsce, a ponad 200-letnie sosny, świerki i dęby rosnące w tym miejscu  stanowią żywe świadectwo minionych pokoleń.

 

 

 

 

 

 

  ... rezerwat "Zwierzyniec" jest jednym z najdłużej chronionych obiektów tego typu w Polsce, a ponad 200-letnie sosny, świerki i dęby rosnące w tym miejscu  stanowią żywe świadectwo minionych pokoleń.

 

 

 

 

 

 

 

"Sosna z guzem" - fot. Anna Krzeszowiec

Ogólna powierzchnia całego rezerwatu wynosi 40,42 ha. Całość otoczona jest lasami administrowanymi przez Nadleśnictwo Parciaki. Ze względu na podział przyrodniczo – leśny rezerwat usytuowany jest w IV Krainie Mazowiecko – Podlaskiej, na równinie Kurpiowskiej. Teren ten charakteryzują utwory sandrowe i piaszczyste tereny. Kest to najdalej wysunięte naturalne stanowisko świerka Picea abies na zachód w krainie wielkich Dolin. Od zwartego zasięgu występowania tego gatunku oddalony jest on o kilkadziesiąt kilometrów i tworzy typowe stanowisko „wyspowe", których wiele jest przy krańcu zasięgu świerka. Jest to jeden z dodatkowych walorów rezerwatu.
W roślinności rezerwatu zdecydowanie dominują zbiorowiska leśne. Zespoły nieleśne występują fragmentarycznie na przydrożach i skarpach rowów. W drzewostanach rezerwatu, głównymi gatunkami lasotwórczymi jest sosna i świerk. Tendencję wzrastającą wykazuje dąb oraz grab – drzewa budujące drzewostany borów mieszanych. Drzewostany olszyn zajmujące dolinę okresowego cieku przebiegającego przez środek rezerwatu, zbudowane głównie
z olszy czarnej zachowały swój pierwotny charakter.
Fauna w rezerwacie jest niezbyt bogata, jednak można tu spotkać jelenie, sarny, dziki, lisy, a także borsuki i kuny.  Z ciekawszych gatunków ptaków stałym bywalcem jest tu bocian czarny.

 

Rezerwat Przyrody 'Zwierzyniec" objęty jest CAŁKOWITYM ZAKAZEM WSTĘPU.