Asset Publisher
Użytkowanie lasu
Drewno jako najbardziej ekologiczny i odnawialny surowiec znalazł w świecie ponad 30 tysięcy zastosowań. W swoim otoczeniu widzimy drewno wszędzie: domy, meble, papier, zabawki, opał, instrumenty muzyczne ...i wiele, wiele innych.
Pozyskiwanie i sprzedaż drewna pozwala nadleśnictwu uzyskiwać dochody, dzięki którym można wykonywać prace związane z utrzymaniem ciągłości produkcji (prace związane z odnowieniem lasu i pielęgnowaniem lasu, ochrona przed owadami i chorobami, ochrona przeciwpożarowa) a także prace na rzecz udostępnienia lasów dla społeczeństwa.
Część dochodów nadleśnictwo przekazuje dla lokalnych samorządów w postaci podatku leśnego a także do Skarbu Państwa.
Leśnicy tak organizują prace związane z pozyskaniem drewna, aby szkody w przyrodzie były jak najmniejsze.
Pozyskanie drewna Nadleśnictwo prowadzi się w oparciu o plan urządzenia lasu, który jest sporządzany raz na 10 lat i zatwierdzany przez Ministra Środowiska.
Proponowany na najbliższy okres gospodarczy roczny etat użytków głównych wynoszący 54 313 m3 netto, jest niższy o 5 543 m3 od etatu z minionego okresu gospodarczego przed aneksami, który wynosił 59 674 m3 netto rocznie oraz jest niższy o 10 861 m3 od etatu z minionego okresu gospodarczego uwzględniającego aneksy, który wynosił 65 174 m3.
Zaplanowany etat uwzględnia dążenie do osiągnięcia pożądanego przeciętnego wieku, który powinien wynosić w Nadleśnictwie Parciaki 50 +-5 lat. Obecnie rzeczywisty średni wiek drzewostanów jest większy o 10 lat (wynosi 60 lat).
Łączna wielkość planowanej do pozyskania masy stanowi 24,5% zasobów brutto nadleśnictwa.
W niektórych wydzieleniach nie projektowano zabiegów na najbliższy okres gospodarczy (10 lat), ich łączna powierzchnia wynosi 2350,73 ha. Są to drzewostany zaliczone do gospodarstwa specjalnego, a także drzewostany gospodarcze, w których zabiegi pielęgnacyjne wykonane zostały w ostatnich latach minionego okresu gospodarczego, drzewostany niedostępne oraz rębne i starsze, w których ze względu na ograniczenia wynikające z przyjętego etatu i zasad zachowania ładu czasowego i przestrzennego nie projektowano użytkowania rębnego.
Drzewostan, aby mógł być użytkowany gospodarczo musi osiągnąć określony wiek, tzw. wiek rębności.
W Nadleśnictwie Parciaki przeciętne wieki rębności dla głównych gatunków drzew przyjęto z Instrukcji Urządzenia Lasu, a dla pozostałych gatunków przedstawiają się następująco:
- dąb, jesion - 140 lat
- sosna, modrzew - 100 lat
- świerk,grab, lipa, klon - 80 lat
- brzoza, olsza - 70 lat
- osika, olsza odr. - 50 lat
- topola, olsza szara, wierzba - 40 lat
UŻYTKOWANIE UBOCZNE
W ramach użytkowania ubocznego na beiżące 10-lecie przewiduje się możliwosć pozyskania choinek świerkowych i stroiszu iglastego, zależnie od zapotrzebowania okolicznej ludności. Planuje się również możliwość pozyskania runa leśnego w ramach działalności gospodarczej.
Asset Publisher
Asset Publisher
Idzie wiosna…..idą wiosenne pożary lasów
Idzie wiosna…..idą wiosenne pożary lasów
Idzie wiosna w lesie zaczyna się pięknie zielenić, kwiaty zaczynają kwitnąć, słychać brzęczenie owadów i śpiew ptaków. To piękna, chyba najpiękniejsza pora roku ale… dla leśników ta pora oznacza jeszcze jedno - pożary!!!
Największe zagrożenie pożarowe lasów występuje właśnie teraz, czyli wczesną wiosną, kiedy to w lesie występują duże ilości łatwopalnych materiałów takich jak opadłe jesienią listowie, chrust, sucha roślinność. W Polsce powstaje średnio 3,5 tys. pożarów lasu, zdecydowanie najwięcej wczesną wiosną. Za prawie 90% z nich odpowiadają ludzie,
a ujmując wprost ludzka głupota i brak umiejętności przewidywania skutków nieostrożnego posługiwania się ogniem.
Za prawie 90% pożarów lasu odpowiadają ludzie,a ujmując wprost ludzka głupota i brak umiejętności przewidywania skutków nieostrożnego posługiwania się ogniem.
Bardzo częstą przyczyną wiosennych pożarów lasu jest wypalanie traw w ich pobliżu. Ten coraz rzadziej (na szczęście!!!) stosowany sposób pozbywania się suchych traw na polach i łąkach, bardzo często przeradza się w niekontrolowany pożar, skutkujący przerzuceniem ognia na pobliskie zabudowania i lasy. Wypalanie traw nie przynosi żadnych pozytywnych skutków, wręcz szkodzi, niszcząc pożyteczne w rolnictwie organizmy i szlachetne trawy, a także zmieniając strukturę gleby. Poza tym wypalanie traw jest w Polsce zabronione i karane, oraz niezgodne z tzw. „dobrą kulturą rolną" co prowadzi do utraty dopłat bezpośrednich i rolnośrodowiskowych z funduszów Unii Europejskiej.
Pamiętaj! Wzniecić pożar lasu można bardzo łatwo o wiele trudniej go ugasić.
W płomieniach giną ludzie i zwierzęta. Tylko Ty możesz temu zapobiec.